تا پنجاه سال پیش اولین علت مرگ زنان ابتلا به سرطان دهانه رحم بود، سرطانی که امروزه با روشهای مختلف قابل تشخیص زودهنگام و درمان است. پاپ اسمیر جزو آزمایشهای غربالگری است که برای تشخیص سرطان یا عواملی که منجر به سرطان گردن رحم خواهند شد از طریق نمونه برداری و آزمایش سلول شناسی گردن رحم انجام می شود. توصیه می شود این آزمایش به صورت مرتب (ترجیحا سالانه) برای زنان انجام شود.
با تشخیص زودتر سلولهای سرطانی یا پیش سرطانی دهانه رحم می توانیم سریعتر درمان را شروع کنیم، قبل از این که گسترش یابد و به یک مشکل بزرگتر تبدیل شود. این روش غیر از تشخیص سلول های سرطانی مرتبط با ویروس HPV ، برای تشخیص عفونت های رحمی نیز به کار می رود.
روش انجام آزمایش:
در آزمایش پاپ اسمیر پزشک توسط اسپکلم دهانه دستگاه تناسلی را باز کرده و با اسپاچولا نمونه ها را از رحم و گردن رحم بر می دارد. نمونه ها برای تشخیص سلول های ناهنجار به آزمایشگاه فرستاده شده و زیر میکروسکوپ مشاهده می شود.
روش سنتی و قدیمی تر انجام تست پاپ اسمیر انتقال سلول های برداشته شده از واژن و دهانه رحم توسط وسایل نمونه برداری به یک اسلاید شیشه ای است. عیب این روش آن است که حدود هشتاد درصد سلول ها بر روی وسایل نمونه برداری باقی مانده و دور ریخته می شوند.
مزیت این روش کم هزینه بودن آن است. تا اواسط دهه نود تنها این روش استفاده می شد.
روش تین پرپ که کارایی بیشتری دارد در اواسط دهه نود معرفی شده و در این روش تمام سلولهای برداشته شده از دهانه رحم به یک محلول نگه دارنده منتقل می شوند که در آزمایشگاه بر روی یک اسلاید شیشه ای انتقال یافته و مورد بررسی قرار می گیرد.
هنگام انتقال مواد غیر تشخیصی مانند سلولهای خونی، التهابی و موکوس حذف می شوند و آزمایشگر تنها سلولهای دهانه رحم را منتقل می کند. همچنین سلولهای دهانه رحم به صورت تک لایه به اسلاید منتقل می شوند. بنابراین احتمال پوشیده شدن سولهای غیر طبیعی از بین می رود و قدرت تشخیصی تست افزایش پیدا می کند.
همچنین هنگام انتقال سلولهای دهانه رحم به محلول می توان همزمان با جست و جوی سلولهای سرطانی، احتمال وجود HPV و عفونت های کلامیدیایی و سوزاک را بررسی کرد.
شرایط انجام آزمایش:
بهترین زمان انجام آزمایش، فاز پرولیفراتیو از چرخه قاعدگی، یعنی حدود روز پانزدهم از شروع خونریزی قاعدگی است. مراجعه کننده بهتر است از حدود یک هفته قبل از آزمایش از کرم ها یا پمادهای واژینال استفاده نکرده باشد و از 48 ساعت قبل از
دوش واژینال استفاده نکرده باشد و از 24 ساعت -ترجیحا 48 ساعت- پیش آمیزش جنسی نداشته باشد.